Het Parc Naturel Régional Périgord Limousin maakt de ontwikkeling van vele attracties en natuurlijke bezienswaardigheden mogelijk, vaak gekoppeld aan wandelpaden, om een uitgebreid en goed onderhouden netwerk te creëren. Tijdens deze wandelingen kunt u een ongebruikelijke constructie ontdekken:
Een mooie wandeling die start vanaf de camping. We besloten zelf om deze wandeling “en famille” te testen op een zondagmiddag in maart (vandaar de ontwakende natuur op de foto’s).
Om het gemarkeerde pad te bereiken kunt u tussen de twee meertjes op de camping doorlopen, rond de visvijver naar de uitgang van het terrein. We komen dan gelijk aan op de weg die leidt naar het dorp “Maziéras”, en dat is precies waar we naar toe gaan.
We zien mooie huizen, goed gerestaureerd en nemen het steile pad naar rechts, tot één van de vele watermolens die zo belangrijk zijn voor het verleden van onze regio.
Het pad gaat verder door het bos, tot aan een geïsoleerd gelegen gebouw aan de rand van de weg die werd gebruikt in het begin van de vorige eeuw als stationsgebouw! Als u al een aantal pagina’s meer van de website hebt gelezen, zult u misschien weten dat de Tacot destijds Saint Saud passeerde.
Vanaf dit punt kunnen we bovendien de oude spoorweg volgen.
Als je denkt dat je ogen een spelletje met je spelen wanneer je denkt dat een exotisch dier te zien rennen op het terrein van de boerderij die je nu ziet, dit is niet het geval. Het is hier niet onmogelijk om hier struisvogels te benaderen! Het is zelfs mogelijk hier vlees, eieren of veren te kopen…
We passeren nu kleine, prachtige valleien, weiden en bossen tot de bezienswaardigheid genaamd “Boviduc”. Deze brug is gemaakt om vee te laten passeren onder de spoorweg door. Deze brug kan niet gezien worden vanaf de weg, dus we volgden de kleine houten borden om originele passage te vinden en hier doorheen te lopen.
Na het laten drinken en zwemmen van de hond, terwijl wij een beetje uit konden rusten, vervolgden we onze weg over de oude spoorbaan, herkenbaar aan het feit dat hij was uitgesneden in de rotsen om de doorgang voor de trein mogelijk te maken.
Het pad stijgt in de richting van Freisseing, met uitzicht op de rivier “de Malincourie”, die er rustig onder stroomt. U moet weten dat, in het begin van de 20ste eeuw, de passagiers uit de trein moesten stappen om hem te helpen de heuvel op te krijgen…
Sla net na de paar huizen in Freissing rechtsaf via het gehucht van Pierre Blanche, waar we de beide vijvers van Château le Verdoyer weer zien op het punt waar we eerder de camping hebben verlaten…
Wij, samen met een “oude” hond en twee kinderen, deden er iets meer dan 2,5 uur over om de tocht van 5 kilometer te maken, maar we hebben er een mooie middag van gemaakt…
